jun 26, 2023 | Dansers stellen zich voor
Wim de Weij woont in Nederland en danst regelmatig in de dansgroep bij Jeaneth de Witte in Enschede.
1. 1. Wat was jouw eerste ontmoeting met Sacred Dance?
In 1991 ben ik voor het eerst in contact gekomen met sacred dance. Dat was bij Ankh Brandt in Breda . Het was een grote groep, waar gestuntel niet direct opviel tot mijn grote opluchting. Ze zei altijd: er zijn geen fouten, wel variaties… Leuk bedacht, maar ik kon daar niet zomaar overheen stappen. Leuk bedacht, maar ik kon daar niet zomaar overheen stappen. Toch was het daar dat in een voor mij drukke tijd de muziek in de beweging ineens mijn hoofd oversloeg en direct mijn hart beroerde. Een grote emotie overspoelde me en ik kon me maar net aan staande houden. Ik was heel blij en dankbaar dat me dit overkwam. Dit is eigenlijk het begin geworden.
2. 2. Wat betekent sacred dance voor jou?
Sacred Dance heeft me heel erg geholpen in contact te komen met mijn emoties en mijn innerlijk zijn. Het zijn steeds een soort druppeltjes die mijn wezen verzachten en verrijken. Ook het contact met de mededansers draagt daaraan bij.
3. 3. Heeft Sacred dance iets in jouw leven veranderd?
Dat is moeilijk te zeggen. Als ik terugkijk naar mijn leven zie ik sacred dance als een zich steeds herhalende invloed. Ik heb ook periodes gehad dat ik sacred dance niet meer zag zitten, te soft en te vrouwelijk voor mij als man. Blijkbaar wilde mijn wezen toen andere dingen om mee bezig te zijn. AbMaar het grappige is dat na verloop van tijd ik het ging missen en weer aansluiting zocht bij een groep.
4. Heb je een gedicht, een citaat of een foto die jou bijzonder aanspreekt en je graag wilt delen?
Ja, een citaat van Sri Aurobindo:
“Ik word wat ik zie in mijzelf. Alles wat de gedachte mij suggereert kan ik doen; alles wat de gedachte in mij openbaart, kan ik worden. Dit zou het onwrikbare geloof moeten zijn van de mens in zichzelf, omdat God in hem woont.”
Dit citaat resoneert al meer dan 50 jaar in mij als een soort mantra.
5.5. Is er nog iets wat je wilt meegeven aan mensen die de dansvorm niet kennen?
Mocht je in jezelf voelen dat het iets met je doet, wat je mooi vindt of ontroert, of dat de symboliek je aanspreekt, ga dan kijken of je dit aan jezelf wilt schenken. Vaak komen er allerlei ‘ja maar’ gedachten boven.
Maar raakt het je innerlijk, dan durf de stap te nemen, al is het maar voor een tijdje.
Wim
aug 9, 2021 | Dansers stellen zich voor
Yolanda Hernández Diáz, Madrid, Spanje
Yoly, hoe was jouw eerste ontmoeting met Meditation des Tanzes?
Mijn eerste kennismaking met Meditation des Tanzes was tijdens een 5-daagse retraite in Londen met Lorraine Pratt in juli 2018. Ik wist niet dat je vijf dagen lang in stilte kon zijn door middel van meditatieve dans. Plotseling vloeiden bij mij de tranen.
Wat betekent Meditation des Tanzes voor jou?
Het betekent voor mij aanwezigheid, eenheid, vertrouwen. Door Meditation des Tanzes verbind ik mij met het heilige, met het diepste deel van mijzelf en met het huidige moment, zonder enige inspanning. Ik voel en ervaar de zekerheid dat wij allen één zijn.
Heeft Meditation des Tanzes iets in jouw leven verandert?
Ja, ik ben altijd al geinteresseerd geweest voor meditatie en stilte. Daarom besloot ik twee jaar geleden mijn loopbaan een andere wending te geven en mijn baan als computertechnicus op te zeggen om de roep van mijn hart te volgen. Ik zou graag Meditation des Tanzesin Spanje professioneel bekender maken.
Persoonlijk ervaar ik Meditation des Tanzes als een antwoord op de essentiele vraag: wie ben ik? Ik had een diepgaande ervaring in een workshop met het thema “Labyrinth”, ik ging het labyrinth binnen met deze vraag. In het eerste moment was mijn aandacht gericht op mijn innerlijke zelf, daarna ontmoette ik de andere dansers en zag mezelf weerspiegeld in elk van hen. Ik realiseerde me dat de andere mensen ook ik zijn.
Welke dans uit Meditation des Tanzes is voor jou het belangrijkste?
Er zijn zoveel dansen die mijn hart raken. Als ik mag, zou ik er twee willen noemen.
„Tanz der Lichtträgerinnen“:het herinnert me eraan dat we licht zijn en dat ik alleen door te leven vanuit het licht dat ik ben, kan schijnen met mijn eigen licht en het aan anderen kan geven.
„Wege zu mir, Wege zu dir“:Deze dans geeft mij het gevoel dat ik weliswaar het levenspad alleen moet bewandelen, maar dat ik niet alleen ben omdat ik andere mensen ontmoet die ook alleen wandelen.
Heeft u een gedicht, een citaat, een foto of misschien een lied dat jou bijzonder aanspreekt?
Ik hou van het gedicht van Vicente Simóns “Qué Feliz Soy cuando solo Soy”. (Hoe gelukkig ik ben, wanneer ik alleen ben)
Hartelijk dank, dat je jouw ervaringen met ons gedeeld hebt!
aug 9, 2021 | Dansers stellen zich voor
Verena Baldinger, Büdingen, Duitsland
Verena, je werkt als coach voor managers. Hoe ben je tot Meditation des Tanzes gekomen?
MIjn zus Gitti is buikdanseres. Ik heb een weekend buikdans bij haar gedanst. ‘s Avonds danste ze met ons “Kan ik komen zoals ik ben?” van Nanni Kloke. Gitti was in Friedels eerste opleidingsgroep in Duitsland. In deze dans, ging het helemaal over mij. Het duurde nog acht jaar voordat ik de tijd vond om met Friedel te dansen, vanwege mijn baan, en alleen omdat iemand me vertelde dat Friedel ermee wilde stoppen. Geschrokken dat ik het zou missen, schreef ik me onmiddellijk in, zonder enige voorkennis direct voor de opleiding.
Welke impulsen heeft dansen je gegeven?
Ook al klinkt het cliché, het heeft me gered. Mijn baan als coach en seminarleider in de zakenwereld was zo geregeld dat ook ik alleen nog maar staccato reisde, in to-do lijstjes. Meditation des Tanzes heeft me de zachtheid, het toelaten, het stromen teruggegeven.
Heeft Meditation des Tanzes iets in jouw leven veranderd of je beroep beïnvloed?
O ja absoluut heel veel. De dans heeft me gedragen toen mijn dochter ernstig ziek werd en mijn huwelijk strandde. Ondanks deze gebeurtenissen ben ik evenwichtiger geworden met meer vertrouwen. Zoveel dankbaarheid kan ik niet eens beschrijven, hoe ik me daarover voel. Vroeger deed ik alles alleen, maar in de dans heb ik geleerd hoe goed ik kan meedansen zonder veel te kunnen, gesteund door het veld van andere dansers en geborgenheid binnen een groep. Mijn werk werd daardoor gemakkelijker en spontaner. Ik vertrouwde veel meer op mezelf en mijn impulsen, volgens het motto: als je niet alles onder controle hebt, heb je je handen vrij voor belangrijke dingen.
Is er een dans of choreografie die extra belangrijk voor je is?
In 20 jaar meditatie met de Soefi’s leerde ik de dansen van de universele vrede kennen en werd overweldigd door hun diepe symboliek. En ook een beetje verveeld met de banale stappen. Bij mij ontbrak “dans” erbij. Alle MdT dansen zijn danstechnisch interessanter en vele zijn echt artistiek, schilderen beelden en mandala’s met het lichaam.
Als ik een favoriete dans moet kiezen – want er zijn zoveel mooie – dan is het “the Path” van Saskia over de weg en zijn kronkelingen. Of alle dansen van Friedel die dat ene moment van oprichten vieren. Maar als ik er dan toch een noemen mag, dan kies ik de Roos van Friedel. De dans eindigt met het moment van opstaan en eigenlijk wil ik het liefst voor altijd op mijn tenen blijven staan. Maar ik kan dat fysiek niet, en bovendien, de dans is voorbij.?.
Op deze manier leert de dans mij zoveel over het aardse, het loslaten en de vergankelijkheid. “Midden in het leven zijn we omringd door de dood” zegt Wolfgang Schmidbauer en ik begreep deze zin pas tijdens de dans. En ook hoe heerlijk het leven wordt door dit besef, dat in het begin zo vreselijk lijkt.
Jij ontmoet vele mensen. Wat is voor jou in dit verband essentieel dat je met ons wilt delen, bijvoorbeeld een visie, een idee, een beeld, een lied of een tekst?
Wat voor mij vooral belangrijk is, is de hartsverbinding waartoe wij mensen in staat zijn. Soms voel ik me als een paard van Troje in de zakenwereld, wat de titel van het seminar ook is, leiderschap, team, verandering, of wat dan ook. Het gaat erom mensen opnieuw met hun hart te verbinden, dan weten ze zelf wat ze willen doen en wat juist is.
Ik wil een gedicht van Hilde Domin delen dat mij bijzonder raakt. Hilde Domin was een vriendin van mijn moeder en, trouwens, de schrik van in mijn jeugd. Tegenwoordig bewonder ik haar en haar gedichten enorm.
Voor mij is het “doorweekt tot op het bot”. MdT omvat alle delen van dit gedicht en centreert me in het hart.
We worden ondergedompeld
en gewassen met het water van de zondvloed
We worden doorweekt
tot in de huid van het hart
Het verlangen naar het landschap
aan deze kant van de tranenlijn
het heeft geen zin
het verlangen om de bloeiende lente vast te houden
de wens om gespaard te worden
het heeft geen zin
Het hoort bij het verlangen
dat bij zonsopgang de duif
de tak van de olijfboom brengt
dat de vrucht net zo kleurrijk is als de bloem
dat de bladeren van de roos nog op de grond liggen
een glanzende kroon vormen
en dat van de vloed
dat we uit de leeuwenkuil en de vurige oven
meer en meer geraakt worden en meer en meer genezen
telkens opnieuw
naar ons zelf
bevrijd worden.
Hilde Domin
Verena, hartelijk dank dat je jou ervaringen met ons gedeeld hebt.
aug 4, 2021 | Dansers stellen zich voor
Astrid Knipping, Seuzach, Zwitserland
Waar was je eerste ontmoeting met Meditation des Tanzes?
Dat was op een groot event, een vredesdansmiddag in Wetzikon, Zwitserland. Ik had ooit een korte opleiding liturgie en dans gevolgd en leerde daar enkele dansen van Friedel Kloke-Eibl kennen. En Friedel zou naar Zwitserland komen. Een gelegenheid om Friedel te ontmoeten en haar dochters Saskia en Nanni.
Het was voor mij zeer indrukwekkend dat Friedel erin slaagde om met ongeveer 200 mensen in een gymzaal een geestelijke dichtheid te creëren. Ik was vooral ontroerd door de dansen op liederen van Joanne Shenandoah. Het was me meteen duidelijk: dit is de weg die ik wil gaan, en ik wil hem intensief bewandelen.
Heb je toen een mogelijkheid gevonden om je in Meditation des Tanzes te verdiepen?
Ja, maandag dansen bij Heidi Hafen is een vast onderdeel van mijn dagelijks leven geworden. In de manier waarop zij dans geeft, bespeur ik een grote liefde – en veel know-how. En zo rijpte in mij het verlangen om het aan te durven een opleiding tot docent MdT te volgen, en ik heb het geluk dit nu te mogen meemaken met Friedel Kloke-Eibl en Saskia Kloke – wat mij buitengewoon gelukkig maakt….
Heeft de dans jouw leven veranderd?
Wat een vraag – ik moet op dit moment lachen! Absoluut is er iets veranderd: ik dans en dans en dans.
Nee, even serieus. Als theoloog ben ik bekend met verschillende manieren om spiritualiteit te ervaren. Voor mij is en wordt MdT meer en meer mijn persoonlijke manier om innerlijke werelden steeds meer te ontdekken en samen met anderen te beleven. Voor mij is de Meditation des Tanzes een Eredienst in de beste zin van het woord:
Dienst voor het Leven.
dienst voor vrede,
dienst voor de liefde voor al wat leeft.
Is er een dans of choreografie die voor jou bijzonder belangrijk is?
Een zeer uitdagende vraag – want ik hou van alle dansen. Trouwens, ik heb ook veel plezier in de dansen van Saskia Kloke – ze zijn voor mij op een speciale manier een weg in meditatie voor mij. Je kunt me elke dag vragen, en misschien noem ik elke dag een andere dans. En toch: heel typerend en heel passend voor mij is een dans die heel sterk uitdrukking geeft aan wat voor mij een sterke innerlijke behoefte is, een roeping misschien. In de ontmoeting met mensen die rouwen, die vreselijk lijden, sta ik graag aan hun zijde. Verdragen, gewoon volhouden wat er op het moment te verduren valt.
“Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn” – dat is het woord van Jezus. En zo is voor mij, als hulpverlener, de dans “Promis” zeer expressief: gericht op het centrum, zoek ik naar evenwicht, ik kruis, centreer mezelf met het gebaar, richt me op en houd de spanning vast die zich uitbreidt als ik verder ga – het hart breidt zich uit.
Is er iets dat essentieel is voor jou of in jouw leven dat je met ons zou willen delen, b.v. een visioen, een idee, een beeld, een lied of een tekst?
Sommige mensen hangen magneten van hun vakantiebestemmingen op hun koelkast. Ik heb dit woord van Jehuda Amichai daar hangen:
Op de plaats waar je nu bent,
zullen er nooit bloemen groeien in de lente
Die plek waar je nu bent,
is platgetrapt en hard als een pad.
Maar twijfel en liefde
maken de wereld los
als een mol, als een ploeg.
En een fluistering wordt hoorbaar
op die plaats waar het huis stond,
dat werd vernietigd.
Deze tekst van de Duits-Israëlische tekstschrijver begeleid mij al
enkele jaren en is voor mij een woord voor op weg zijn.
Op de weg van MdT is ook een pad dat verder gaat – wie weet, misschien zelfs verder naar andere dimensies, naar andere werelden.
En op dit pad, is twijfel thuis – en liefde.
Dank je wel Astrid dat je met ons je gedachten en ervaringen gedeeld hebt.
